Mijn naam is Richie. Ik was zeven toen ik voor het eerst iemand drums zag spelen. Dat heeft een blijvende indruk op mij achtergelaten.
Toen ik 12 was werd ik gevraagd om te spelen in de begeleidingsband van de kerk en later breidde dat zich uit met commerciële bands in het bruiloften- en partijencircuit.
Muzieksmaak; van klassiek tot progressieve rock.
Het mooiste is: muziek beleven met vrienden.

Vanaf de dag dat mijn vader met het album “Blow by blow” van Jeff Beck thuis kwam wist ik zeker dat ik een toekomst in de muziek moest najagen. Via gitaar en toetsen uiteindelijk op bas uitgekomen en heel veel meters gemaakt in sessies en gigs van 10 tot 10.000 bezoekers. Pop, rock, soul, jazz, akoestisch, elektronisch, in alle stijlen thuis. Bezieling en vooral plezier in het samenspelen zijn voor mij de belangrijkste ingrediënten voor een goeie gig.

Hi, ik ben Patty Groeneveld.
Ik kom uit een familie die van muziek houdt.
Vroeger muziek maken, zingen en luisteren bij opa en oma thuis, ken je dat?
Ik zong in een band van de kerk.
Maar door het “leven”, jaren niet meer gezongen of iets met muziek gedaan.
De vonk was er nog wel, alleen diep verborgen.
Door weer in contact te komen met Debora is de vonk weer gaan branden.
Zij heeft mij gevraagd om mee te gaan op haar “reis”. Ik zei “ja”..
Ga je met ons mee?

Gaby, een Rotterdamse in hart en nieren met muziek in haar genen, staat al sinds haar 16e op het podium. Haar muzikale avontuur begon in de band van haar vader, waar ze haar passie voor zingen ontdekte. Vastberaden om zichzelf verder te ontwikkelen, volgde ze zanglessen. Close harmony heeft haar hart gestolen, maar ook genres als soul, jazz en pop waar mooie harmonieën worden gezongen.

Met de paplepel …
Op m’n zesde pakte ik de gitaar van mijn vader – sindsdien heb ik ’m eigenlijk niet meer losgelaten. Hij was mijn eerste leermeester en grote inspiratie. Via muziekscholen en de vooropleiding van het conservatorium belandde ik op het podium, in studio’s, leslokalen en soms naast artiesten die je inmiddels niet meer van naam kent. Van blues, funk en van country tot stevige rock… allemaal leuk. Mijn grootste kick? Samenspelen – als alles klikt zonder één woord te zeggen.

“I don’t know where I’m going from here, but I promise it won’t be boring.” – David Bowie
(…dat geldt ook voor mijn solo’s.)

Debora is de naam. Geboren in Cimahi, West-Java — gevormd tussen tradities en verhalen. Geen pracht/praal of masker (meer) voor mij. Ik ben van eenvoud, van het ongekunstelde, van het leven zoals het komt. Jarenlang zong ik voornamelijk, maar in stilte schreef ik mijn eigen woorden en muziek. Verhalen van mijn hart, als fluisteringen van mijn verleden. Ik noemde het ooit een passionele hobby of een uitlaatklep. Tot ik besefte: het was een boodschap aan mezelf. Lang lagen de liedjes in de vriezer van de tijd. Nu ontdooi ik ze, één voor één. Elk nummer draagt de echo van mijn reis — van pijn naar bewustwording, van schadelijke patronen doorbreken naar ademruimte.